 |
| 74 sec |
Ik had me voorgenomen om nu eens een column of stukje neer te pennen waarin het vreselijke C-woord niet zou vallen. Dit woord omvat alles wat om ons heen gebeurt en voorvalt. Het probleem is alleen dat dit bijna onmogelijk is. Alles wat momenteel rondom ons gebeurt, wordt beïnvloed door het virus en zelfs als er geen beïnvloeding zou zijn, vraagt iedereen zich af hoe dat in hemelsnaam mogelijk is.
|
|
Het zou mooi zijn geweest als het virus wat langer op zijn wintersportvakantie in Noord-Italië was blijven hangen
| |
|
Voor de boomkwekerij is het beeld dubbel. Enerzijds zou het mooi geweest zijn als het virus wat langer op zijn wintersportvakantie in Noord-Italië was blijven hangen, zodat Nederlandse boomkwekers hun seizoen beter hadden kunnen afmaken. Anderzijds hoor je van veel kwekers dat het seizoen eigenlijk al goed was; alleen de kers op de taart ontbrak nog. We hebben het dan natuurlijk vooral over de vollegrondskwekers, die voor hun handel nog voornamelijk afhankelijk zijn van de traditionele afleverseizoenen. Voor kwekers en handelaren met een zware focus op het buitenland - en wie heeft dat niet? - is het beeld wat minder positief. Er werd veel geklaagd over handelaren die gebruikmaakten van de informele cultuur van de sector en partijen planten afbestelden die kwekers soms al tientallen keren hadden kunnen verkopen. Dat is natuurlijk zuur. En veel kwekers vragen zich af hoe ze daar beter mee kunnen omgaan. Sommigen zijn van de keiharde aanpak en kiezen voor de afspraak-is-afspraak-methode. Dat recht heb je als ondernemer, maar realiseer je wel dat er weer een andere tijd komt en dat je elkaar dan ook nog nodig hebt.
|
|
Misschien leert de C-crisis ons wel dat we zuinig moeten zijn op de infrastructuur van bedrijven, want die bepaalt uiteindelijk dat we zelf kunnen blijven ondernemen
| |
|
Boomkwekers denken weleens dat ze op een eilandje zitten. Dat is natuurlijk onzin. Nederlandse boomkwekers zijn zo succesvol omdat ze met zo velen zijn en op een steenworp afstand van elkaar zitten. Daarbij bestaan de grote handelsbedrijven bij het leveringspotentieel van die tientallen kleinere kwekers, maar ook de kennisinstituten, stekbedrijven en gespecialiseerde leveranciers. Misschien leert de C-crisis ons wel dat we zuinig moeten zijn op de infrastructuur van bedrijven, want die bepaalt uiteindelijk dat we zelf kunnen blijven ondernemen.
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
